سفر ساکنان احمق و ثروتمند یک کشتی به سوی مثلث برمودای غم | نقد گاردین بر فیلم مثلث غم اثر کارگردان سوئدی برنده نخل طلای کن

به گزارش همشهری آنلاین، فیلم جدید روبن اوستلوند، آزارنده، مقلدانه و به طرز وحشتناکی فاقد احساسات واقعی است. یک طنز اروپایی سنگین است که از آن ظرافت و بینشی که فیلم موفق او «فیلم فورس ماژور» داشت، بی‌بهره است. همین‌طور در قیاس با فیلم برنده نخل طلایش درباره دنیای هنر به نام «مربع»، قدرت جذب مخاطب را ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این فیلم در مقابل، به خود می‌بالد که در برابر ظلم ابرثروتمندان جهان، فرهنگ پیش‌ پا افتاده دنیای فشن و پوچی اینفلوئنسرهای رسانه‌های اجتماعی ایستاده است.  

سوررئالیسم ضعیف فیلم، به سوی کمدی مایل می‌شود و داستان به نظر می‌رسد یک بازخوانی از نمایش صحنه‌ای جی.ام. بری به نام «کرایتن شایسته» (The Admirable Crichton) باشد. 

همه اتفاق‌های جالب توجه در ده دقیقه اول فیلم رخ می‌دهد. یک مرد مدل به نام کارل (هریس دیکینسون) پس از یک آزمون کاری فاجعه‌بار، به این نتیجه می‌رسد که موفقیت حرفه‌ایش به پایان رسیده است. یک کارگردان هنری درباره «مثلث غم» او، اظهار نظر بی‌رحمانه‌ای می‌کند: درباره قسمت بالای ابروهایش که موقع اخم به شکل مثلث می‌شود. بعد او با یایا (چارلبی دین) نامزدش که یک مدل اینستاگرامی است، دعوای بدی می‌کند، چرا که به شکلی خودخواهانه متوقع است که او صورتحساب را بپردازد.  

وودی هارلسون کاپیتان کشتی و روبن اوستلوند کارگردان پشت صحنه فیلم مثلث غم

شاید برای فرونشاندن اندوه او است که یایا، کارل را به یک سفر تفریحی دریایی مجلل رایگانی می‌برد که به لطف میلیون‌ها فالوورش دریافت کرده است، و آنها در این سفر با تمام ابرثروتمندهای ناکارآمد، بی‌نزاکت و فاقد اخلاق اجتماعی در کشتی آشنا می‌شوند. از جمله آن‌ها، یک زوج سالخورده بریتانیایی نفرت‌انگیز با نام‌های چرچیلی وینستون و کلمنتین هستند. یکی دیگر از آن‌ها یک زن آلمانی است که سکته کرده و نمی‌تواند بدون کمک حرکت کند و چیزی نمی‌تواند بگوید جز عبارت «in der Wolken» به معنی در ابرها، که گمان می‌رود در پایان فیلم یک پیچش داستانی جذاب را تسهیل کند، اما این طور نیست. 

کاپیتان کشتی (وودی هارلسون) در حال فروپاشی است. پائولا، سرمهماندار کشتی (ویکی برلین) ظالم است و همه به ابیگیل (دالی دی لئون) نظافتچی توالت، نگاهی از بالا دارند. آیا ممکن است همه این توانمندسازان سرمایه‌داری در این کشتی مملو از احمق خود به سمت مثلث برمودای غم و اندوه پیش بروند؟

در ابتدا، اوستلوند با زیرکی عجیب و غریبی معماری این دولت-شهر شناور را به ما نمایش می‌دهد، و اینکه چگونه اضطراب و ناراحتی ساکنان آن به شکل فیزیکی به بیرون از آن کشیده شده است: در دیوارها، عرشه، استخر. اما پس از آن، ما با کلیشه‌های طنز و کارتونی واقعا خسته‌کننده گیر می‌افتیم، که کمی از شکم‌چرانی بزرگ (La Grande Bouffe) اثر مارکو فرری در سال ۱۹۷۳ وام گرفته است و قدری از فیلم معنای زندگی از مانتی پایتان ( Monty Python’s The Meaning of Life) اثر تری جونز و البته کریچتون تحسین‌برانگیز (The Admirable Crichton) از لوئیس گیلبرت. 

این فیلم، یکی دیگر از آن فیلم‌هایی است که قصد دارند چیزهایی را که از قبل هم می‌دانید به شما بگویند، و در این راه نه از کمدی بهره درستی برده‌اند و نه اصالت دارند.

منبع: ترجمه از گاردین با کمی تغییر.  

کد خبر 678723 برچسب‌ها سینمای جهان نقد فیلم و سریال جشنواره کن فیلم خارجی سوئد فیلم و سریال خارجی

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: سینمای جهان نقد فیلم و سریال جشنواره کن فیلم خارجی سوئد فیلم و سریال خارجی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۸۲۷۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هوش مصنوعی نقاشی‌های جعلی را شناسایی کرد

هوش مصنوعی نقاشی‌های جعلی «مونه» و «رنوآر»‌ را از بین ۴۰ نقاشی تقلبی دیگر که به فروش گذاشته بودند، شناسایی کرد.

به گزارش ایسنا، بر اساس تحقیقات یک کارشناس برجسته، یک تابلو نقاشی از «مونه» و یک نقاشی از «رنوآر» ـ هر دو جعلی ـ در میان حدود ۴۰ نقاشی‌ جعلی دیگر که در وبسایت «ای‌بی»(eBay) برای فروش ارائه شده‌اند، شناسایی شده‌اند.

«گاردین»‌ نوشت، دکتر «کارینا پاپوویچی»، که در زمینه تشخیص اصالت آثار هنری تخصص دارد،‌ اعلام کرد که با استفاده از یک فناوری نوین هوش مصنوعی، نقاشی‌هایی که در «ای‌بی» ارائه شده بودند را به بررسی کرده است و در کمال غافلگیری به این نتیجه رسیده است که بسیاری از این نقاشی‌ها به احتمال بسیار زیاد تقلبی‌اند.

این محقق تاکنون بیش از ۴۰ تابلو نقاشی جعلی را شناسایی کرده است و معتقد است تعداد بیشتری از این نقاشی‌ها وجود دارند.

این محقق بیان کرد: «الگوریم تمام این نقاشی‌ها را به عنوان آثار جعلی شناسایی کرده است ... ما امروز بررسی کردیم و تعدادی عکس دانلود کردیم و به این نقاشی‌های تقلبی در سراسر وب‌سایت وجود داشت. هر چیزی که ما تحلیل کردیم در نهایت به عنوان اثر هنری غیرواقعی شناسایی شد؛‌ این آثار با احتمال ۹۵٪ یا بیشتر غیرتقلبی شناسایی شدند. من مطمئن هستم که این فقط نوک کوه یخ است.»

از جمله نقاشی‌هایی که بر اساس بررسی‌های هوش مصنوعی به عنوان آثار جعلی شناسایی شده‌اند، به یک نقاشی که به عنوان اثری از «مونه»، نقاش نامدار فرانسوی معرفی شده است می‌توان اشاره کرد که با نام «جنگل و جوی» به قیمت ۵۹۹,۰۰۰ دلار ارائه شده است. همچنین نقاشی از «رنوآر» نیز به قیمت ۱۶۵,۰۰۰ دلار به فروش گذاشته شده است.

«ای‌بی» در وب‌سایت خود اینطور نوشته است: «ما اجازه نمی‌دهیم اقلام تقلبی یا کپی‌های غیرمجاز ارائه شوند.»

اطلاعات مربوط به نقاشی «رنوآر» پس از پیام «گاردین»‌ با فروشنده مستقر در «فلوریدا» آن، از فهرست وبسایت حذف شد. فروشنده در پیامی به «گاردین»‌ گفت که اثر هنری جعلی نمی‌فروشد.

فروشنده نقاشی «مونه» نیز که در «اوهایو» مستقر است به «گاردین‌» پاسخ نداده است.

پوپوویچی از دسامبر ۲۰۲۳ تاکنون مکرراً برای انتقال نگرانی‌های خود به این پلتفرم نامه نوشته است. او به دفاتر آن در بریتانیا، آلمان و ایالات متحده مراجعه کرد و هنوز منتظر پاسخ است.

«ای‌بی» به «گاردین» اینطور توضیح داد: «فروش اقلام تقلبی در ای‌بی اکیدا ممنوع است و ما متعهد هستیم که از صحت کالاهای فروخته شده در این پلتفرم اطمینان حاصل کنیم.»

انتهای پیام